Als ik antwoord geef op de vraag: “Wat voor werk doe jij?” Dan komt ook vaak de vraag: “Waarom ben je rouw- en verliesbegeleider geworden?” Eigenlijk om iets te bieden aan mensen die rouw en verlies ervaren. Wat ik zelf zo enorm gemist heb nadat mijn moeder overleden was, waren concrete en ook toepasbare handvatten.
Wat had ik het fijn gevonden als iemand me had verteld dat bepaalde dingen heel gewoon zijn. Maar hoe heerlijk was het geweest als iemand ook mee had gedacht hoe je dan je leven weer oppakt. Dat is ook precies wat ik terugkrijg van de clienten die bij mij in begeleiding zijn geweest. Dit maakt echt verschil voor me, zeggen ze. Dus daarom heb ik die behaaglijke jas van het lesgeven uitgedaan en ben in het ondernemerschap gestapt. Om voor mensen iets te kunnen betekenen wat echt uitmaakt.
Zo zei Yvonne (weduwe, moeder 3 kinderen): “ Ik snap nu beter mijn eigen gebruiksaanwijzing, waarom ik geen hulp vraag terwijl ik dat juist wel graag wil.” “In mijn hoofd was grote chaos en ik had echt nergens meer zin in” zo kwam zij een maart bij mij. “De grootste stap heb je al gemaakt.” zei ik haar toen we onze eerste afspraak maakten. Jij hebt jezelf over de drempel heen gezet.
Op onze laatste afspraak gaf ze me bloemen. Die straalden net als haar mooie blauwe ogen. Ze glinsterden weer……
